
ผมชื่อกร ตอนนี้ผมจบม.6 แล้ว ตอนนี้ผมกับเพื่อนกำลังจัดทริปส่งท้ายกันด้วยการนั่งรถไฟไปเที่ยวที่จังหวัดกาญจนบุรี มันควรจะเป็นทริปที่มีความสุขมากกว่านี้ แต่ผมกลับไม่มีความสุขเลย ทริปกระทันหันที่เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์นั้น ผมจะทำตัวยังไงให้มันเป็นปกติล่ะ ?
ผมชอบไอ้ต้ามานานแล้ว ตั้งแต่เรียนม.4 เลย แล้วผมก็เก็บความลับนั้นมาตลอดเลย ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงทนได้ขนาดนั้นเหมือนกัน กะว่าจะไม่พูดไป แต่สุดท้าย ยิ่งโตขึ้น ความต้องการมันก็มากขึ้น แต่ด้วยความที่ผมไม่อยากเสียมันไป และไม่อยากโดนมันรังเกียจว่าเป็นเกย์เลยหุบปากไว้ ถึงแม้ว่าสังคมเราจะเปิดรับแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็น และในวันปัจฉิมวันสุดท้าย หลังจากที่ผมให้มันเขียนเสื้อให้ ผมก็ถือโอกาสนั้นสารภาพรักกับมันไปเลย
“กูชอบมึงต้า กูชอบมึงมานานแล้ว ตั้งแต่ม.4 เลย ชอบจนไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยไม่กล้าบอกมึงมาตลอด แต่เดี๋ยวเราก็จะไปเรียนมหาลัยคนละที่แล้ว กูเลยบอกมึงดีกว่า ถ้าไม่งั้นคงไม่ได้บอกตลอดชีวิตเลย” ผมไม่รอให้มันตอบอะไรก็เดินออกมาทั้งอย่างนั้น ก่อนที่สามวันให้หลัง ไอ้เกม หัวหน้าแก๊งค์เสือกจัดทริปนี้ขึ้นมา จะไม่ไปก็ไม่ได้ เพราะมันบอกว่านี่จะเป็นการไปเที่ยวครั้งสุดท้ายด้วยกันในชีวิตมัธยมแล้ว…สุดท้ายผมก็ต้องมานั่งแข็งเป็นหุ่นปั้นอยู่บนรถไฟนี่ไงล่ะ แล้วที่แย่ไปกว่านั้นคือไอ้เชี่ยต้าแม่งก็เสือกเดินมานั่งข้างๆ เหมือนกับว่ามันกำลังสนุกที่เห็นผมเป็นแบบนี้ ไม่คิดเลยครับว่ามันมีใจ เพราะหลังจากวันนั้น เราก็ไม่ได้คุยกันเลย เหมือนห่างกันไปเลย แล้วมานั่งข้างๆ แบบนี้จะให้ผมรู้สึกดีคงไม่ได้หรอก
สองชั่วโมงที่นั่งเกร็งไปหมด จนทนไม่ไหวแล้ว ที่มันหัวเราะกับคนอื่นๆ แต่ไม่คุยกับผมเลยสักนิด…
ผมเลยต้องหนีออกไป “ปวดขี้…” ผมแทรกขึ้นมากลางวงแล้วก็ลุกออกไป เดินไปที่โบกี้ต่อจากนี้อีก 2 โบกี้ เพื่อหนีให้ไกลที่สุด ก่อนจะไปนั่งเงียบๆ อยู่ในห้องน้ำรถไฟ…แม่งโคตรเหี้ยเลย ผมไม่ควรถูกตอบแทนความรู้สึกดีๆ แบบนี้ กระทั่งตั้งสติได้ ก็เลยเปิดประตูเดินออกไป กะว่าจะไปหาที่นั่งอื่นที่ไม่ต้องนั่งข้างมัน ปรากฏว่าทันทีที่บานประตูเปิดออก ไอ้ต้ามันก็ยืนอยู่หน้าผมแล้ว ก่อนที่มันจะผลักผมกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งแล้วเข้ามาแออัดด้วยกัน ก่อนจะปิดประตู
“ไอ้เชี่ยต้า…ออกไป กูจะร้องให้คนช่วยนะ”
“ไม่อายเหรอ ?” มันถาม “โตเป็นควายจะร้องช่วยด้วยๆ ปัญญาอ่อน”
“ปล่อยกู…แค่นี้กูก็รู้สึกเหี้ยพอแล้ว”
“เหี้ย ?” มันถาม “ชอบกูนี่ต้องรู้สึกเหี้ยขนาดนี้เลยเหรอ ?”
“มันเหี้ยตรงมึงไม่ชอบไง”
“แล้วกูบอกมึงสักคำไหมว่าไม่ชอบ”
“ก็….อ้าว ?” ผมแหงนหน้ามองมัน รู้เลยว่าตอนนี้หน้าแดงมาก เพราะจู่ๆ มันก็ยิ้มแบบอ่อนโยนแล้วก้มหน้าลงมาจูบผม นั่งทำเอาผมทรุดนั่งลงกับชักโชกในห้องน้ำทันทีแล้วเงยหน้ามองมัน “แล้ว…ทำไม ?”
“ทริปนี้กูเป็นคนขอให้จัดเอง…พอไปถึงที่นั่น ก็จะทำจับฉลาก แล้วก็เขียนชื่อมึงไว้แล้ว กูจะได้อยู่กับมึง กะว่าจะไปบอกว่าชอบเหมือนกันที่นั่น…แต่มึงก็เสือกมีอาการก่อน”
“กู…รอมึงมาสามปี” ผมเงยหน้ามองมัน “ทำไมกูต้องรออีกวะ ?”
“นั่นสิ…” มันว่า “รอกูเหรอ รอนี่ด้วยไหม ?”
แล้วจู่ๆ มันก็คว้ามือผมให้ไปลูบไล้ส่วนกลางกลายของมันทันที ผมรีบชักมือกลับเพราะทั้งประหม่าและตกใจ
“ต้า…”
มันยิ้ม แล้วไม่พูดอะไร จู่ๆ มันก็ถอดกางเกงลงทันที นั่นทำให้ผมเห็นทุกอย่างของมันต่อหน้าต่อตาในระยะประชิด แก่นกายที่ยังหลับใหลไม่ตื่นตัว มันขยับไหวตามจังหวะกระแทกของรถไฟที่ไม่ได้นิ่งมากนัก “อยากทำอะไร…ไหม ?”
ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แล้วพยักหน้า “ยะ…อยาก”
ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าผมกำลังรู้สึกมากเกินกว่าที่จะห้ามอยู่ ในวินาทีนั้นผมเอื้อมมือไปลูบไล่สัมผัสกับแก่นกายที่นุ่มนิ่มนั้น แล้วค่อยๆ ชักมันอย่างช้าๆ แก่นกายสีขาวอมชมพูเหมือนกับสีผิวของมันค่อยๆ ขยายตัวขึ้นต่อหน้าต่อตา และมันก็ใหญ่ขึ้นหลายเท่าตัวอีกด้วย ผมค่อยๆ ชักเปิดส่วนปลายออกมาช้าๆ สีชมพูเข้มจนผมมีอารมณ์ที่ต้านไว้ไม่ไหว ค่อยๆ ชักมันอีกหลายต่อหลายครั้งกระทั่งน้ำหล่อลื่นสีขาวใสค่อยๆ ไหลเยิ้มส่วนปลายออกมาช้าๆ
“ถ้ารอที่นั่นไม่ไหว…ให้ชิมก่อนได้นะ” ต้าพูดแล้วเชยคางผมช้าๆ ก่อนที่มันจะสอดนิ้วเข้ามาในปากของผมจนผมอ้าปากออก แล้วมันก็ค่อยๆ ดันส่วนแก่นกายเข้ามาในปากผมช้าๆ จนในที่สุดผมก็ค่อยๆ อ้าปากแล้วอมให้มันอย่างเต็มใบ“อาห์…นั่นแหละ อมเลย…ดูด ดูด…แรงๆ”
ไอ้ต้าค่อยๆ เด้งเอวเข้ามาช้าๆ พร้อมกับกดหัวผมให้อมเข้าไปลึกๆ จนผมเผลออ๊อกออกมาหลายต่อหลายครั้ง แต่พอผ่านไปสักครู่พอผมเริ่มชินแล้ว ก็ค่อยๆ อมได้อย่างถนัดมากขึ้น ผมทั้งดูดดุนแก่นกายนั้นสลับกับเลียไปรอยๆ ดอกเห็ดและลงลิ้นไปที่ร่องเสียวส่วนปลาย ก่อนละเลียไปรอบๆ โคน ก่อนจะเอื้อมมือไปจับบั้นท้ายของเขาเอาไว้พร้อมกับจังหวะในการกระแทกเอวเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
“ซี้ดดดดดด…อูย มึงอมโคตรเก่งเลยว่ะ อูยยยยย”
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบบบ…
ผมทั้งอมและดูดให้มันอยู่นาน จนกระทั่งสัมผัสได้ว่าไอ้ต้าเริ่มกระแทกเอวเข้ามาแรงมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น เสียงร้องของมันโดนเสียงรถไฟกลบไปจนหมด
“ซี้ดดดดด….โอยยย เสียว เสียว…กูจะแตกแล้วนะ”
“อุ๊ก….จ๊วบ อ๊อกกก”
ผมได้แค่พยักหน้าตอบมัน เพราะว่าตอนนี้มันจับหัวของผมโบกกระแทกกับหน้าท้องของมันอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดมันก็กระแทกเอวเข้ามาจนสุดความยาวแล้วส่งเสียงครางลั่น
“โอยยยยย…ซี้ดดดด แตก แตก แตกแล้วววว…” มันพูดพร้อมๆ กับที่แก่นกายที่แสนอร่อยของมันนั้นค่อยๆ ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากจนผมแทบสำลัก แต่ก็ต้องกลืนมันลงไป เพราะเสียดาย ทุกๆ อย่างที่ไอ้ต้ามันป้อนเข้ามา ก่อนที่มันจะดันแก่นกายที่แข็งขืนเข้ามาจนสุด แล้วปล่อยให้มันค่อยๆ อ่อนตัวลงคาปากผม จึงถอนออกมาช้าๆ น้ำรักที่ปะปนกับน้ำลายเชื่อมระหว่างปลายลิ้นและปลายของดุ้นเอ็นนั้นยืดเป็นสายก่อนจะขาดออก แล้วในตอนนั้นมันก็ก้มลงมาจูบกับผมอีกครั้งหนึ่ง
“ถึงที่พักเมื่อไหร่…คืนนี้มึงไม่รอดกูแน่”
ผมยิ้ม ไม่รู้สิ…แค่รู้สึกว่ามันคือสิ่งที่ผมต้องการมากกว่าสิ่งไหนๆ อีก “อย่าทำให้กูผิดหวังล่ะ ?”
“มึงนี่มันอยากเล่นกับไฟจริงๆ นะ” มันมองผมแล้วยิ้มร้าย
ผมค่อยๆ ใส่กางเกงให้มันช้าๆ แล้วลุกยืนขึ้น ก่อนจะคว้าแก่นกายของมันจากนอกกางเกงอีกครั้ง เดินเข้าไปประชิดมัน “กูก็จะรีดน้ำมึงให้ซีดเลย”
“ได้เสมอแหละ…” พูดจบมันก็จุ๊บหน้าผากผมทีหนึ่ง “ไป…ออกไปได้แล้ว อิ่มแล้วนะ ไม่งอนแล้วนะ ไม่ดราม่าแล้วนะ”
“อืม…แต่คอยังแห้งอยู่เลยว่ะ” ผมกวนประสาท
“แดกน้ำก๊อกไปก่อน…”
“อีกน้ำไม่ได้เหรอ ?”
“ไม่ได้โว้ย…ของดีต้องรอคืนนี้สิ”
แล้วเราก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมกันสองคน เตรียมตัวเดินทางสู่ทริปเที่ยวที่คงจะไม่ได้เที่ยวแล้วละครับ…เพราะคงจะหมดแรงกันไปก่อน
(เพื่อน) ประสบการณ์เกย์ ฝึกงาน
(เพื่อน) ประสบการณ์เกย์ ฝึกงาน