เรื่องเล่าเกย์ นักร้องงานรุก ตอนแรก

            ใครจะไปคิดล่ะครับ ว่าอีก 1 วัน งานของผมจะถูกพักแบบไม่มีกำหนด ก็เพราะว่าไอ้โรคโควิดนี่แหละครับ พอเริ่มมีกระแสว่าจังหวัดข้างเคียงเริ่มมีคนติด ร้านบาร์นั่งดื่มที่ผมทำงานเป็นนักร้องประจำก็ทยอยพากันปิดหมดเลยในตอนนี้ นั่นทำให้ผมต้องสูญเสียงานสุดๆ วันนี้ผมเลยชวนเพื่อนๆ ของผมมานั่งดื่มที่ร้านด้วยเพื่อเป็นการส่งท้าย หลังจากนี้ก็คงต้องกลับไปช่วยงานไร่สวนที่บ้าน แม้ว่าจะไม่ได้ถนัดสักเท่าไหร่แต่มันก็ต้องทำ เพราะชีวิตเราเลือกไม่ได้เสมอ งานนี้ผมเลยกะว่าต้องจัดหนักสุดๆ เลยกับงานส่งท้ายนี้ ก่อนขึ้นแสดงผมก็เลยไปเตรียมตัวต่างๆ เข้าห้องน้ำ กินข้าวนู่นนี่นั่น

            แต่เรื่องมันก็ดันเกิดขึ้นว่าตอนที่ผมนั้นกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ ก็ได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่สองคน หนึ่งในนั้นผมจำได้ ไอ้ม็อบ เพื่อนสมัยเรียนของผมตั้งแต่ประถม ซึ่งถ้าผมจะจำเสียงคนที่ชอบมาตลอดไม่ได้ก็คงจะไม่ใช่ผมแล้ว มันเป็นผู้ชายผิวเมๆ ตัวเล็กๆ น่ารัก คิ้วเข้มๆ หน้าตาคม คือมันหล่อและดูดีมากๆ สำหรับผม มีสาวๆ มาติดพันมันตั้งมากมาย นั่นทำให้ผมรู้ว่ามันเป็นผู้ชายและไม่มีทางเลยที่จะมาชอบผม ผมทำใจไว้นานแล้ว แต่พอได้ยินเสียงมันผมก็เลือกที่จะเงียบ เพราะว่ามันได้ยินหนึ่งคำถามจากคนที่มาด้วยกับม็อบ ว่า “มึงคิดจะบอกมันตอนไหนวะ ?”

            “ไม่บอกดีกว่า” ม็อบว่า “บอกไปก็เท่านั้นว่ะ เกิดเสียมันไปทำไงวะ ?”

            “ไอ้กิตมันไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก วันนี้มึงอยากมาดูมันเล่นเป็นคืนสุดท้ายนี่นา…”

            เสียงการพูดคุยทำให้ผมนั้นชะงักไปเลย รู้สึกหัวใจพองโตแล้วยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้าในห้องน้ำ ผมเลยจัดการปิดเสียงโทรศัพท์ของผมซะ แล้วส่งไลน์ไปหามันว่า “คืนนี้มาสนุกกันให้เต็มที่นะ…”

            “เชี่ย…มึง กิตส่งไลน์มาว่ะ” เสียงของม็อบดังขึ้นด้วยท่าทางดีใจ “มันบอกว่าให้สนุกให้เต็มที่”

            “มึงบอกชอบมันเลย” เสียงอีกคนก็เชียร์เต็มที่ “ไม่ว่าจะยังไง ไม่มีใครเกลียดหรอก การที่มีคนรักน่ะ มันจะเกลียดคนที่รู้สึกดีกับมันร้อยทั้งร้อยได้ไงวะ ?”

            “กูกลัว…”

            “อย่ากลัวเพื่อน มึงเชื่อกู ไปก่อนนะ เมียตาม” พูดจบอีกคนก็เดินออกไป ตอนนี้ในห้องน้ำผมกับมันอยู่กันแค่สองคน ผมเลยรีบจัดการธุระแล้วเดินออกไปทันที ปรากฏว่ามันยืนอยู่ พอเห็นว่าเดินออกมามันชะงักไปเลย หน้าตาตื่นจนรู้สึกแปลกใจ ไม่เคยเห็นหน้ามันแบบนี้จริงๆ สักที ผมเดินไปหามันที่ก้มหน้าต่ำ พยายามจะไม่สบตาผม แต่ผมก็ยังขี้เล่น ก้มตัวลงไปแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองหน้ามันก่อนจะยิ้มกว้าง การได้รู้ว่าคนที่เราชอบชอบเราเหมือนกันนั่นมันมีความสุขขนาดนี้เลยเหรอ ?

            “จะสารภาพไหม ?” ผมพูด “ถ้าไม่สารภาพ กูเอาสาวกลับบ้านจริงนะ”

            “ได้ยินแล้วจะขยี้ทำไมวะ” ม็อบยืนนิ่งเกร็ง “ส่งไลน์มาทำไมถ้าได้ยินแล้วอ่ะ ?”

            “อ่อย” ผมพูด “อ่อยได้ป้ะล่ะ ?”

            “อย่า…อย่ากวนตีน”

            “เอ้า” ผมหัวเราะร่วน “จะไม่ให้อ่อยสักหน่อยเหรอ หรือว่าจะอ่อยกูแทนล่ะ ?”

            “……”

            “ชอบกูก็พูดมาดิ” ผมยิงตรงประเด็น “อยากฟังมานานแค่ไหนรู้ป่ะ ?”

            ม็อบเงยหน้าขึ้นมาทันที “อะไรนะ…กูหูฝาดป่ะเนี่ย ?”

            “ถ้าไม่พูดจะไม่รอฟังแล้วนะ…”

            “ชอบ” เขาพูดทั้งๆ ที่ยังก้มหน้าอยู่อย่างนั้น “ชอบมาตลอดเลย ชอบ…ชอบมึง”

            “ก็เท่านั้น” ผมพูดแล้วเดินเข้าไปหาเขา เชยคางให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมา “คืนนี้สนุกกันให้เต็มที่นะ…แล้ว กลับด้วยกันไหม ?”

            “หือ ?”

            “คนชอบกันอะ…เขาต้องทำอะไรกันวะ ?”

            “เร็วไปป่าววะ ?”

            “อ้าว…นี่กูรอมึงมาตั้งแต่เด็ก เพื่ออะไร เพื่อให้กูรออีกเหรอ ?” ผมพูด “กูนี่ช่วยตัวเองกับรูปมึงบ่อยแล้วนะ วันนี้…อยากทำกับมึงแล้วอ่ะ กูหื่น ไม่รู้เหรอ ? ถ้าอยากจะไป รู้ใช่ไหมรถกูคันไหน ร้านปิด ไปรอที่รถได้เลยครับผม” พูดจบผมก็เดินไปแล้วชิงหอมแก้มมันหนึ่งที โดยที่มีคำด่าของมันตามหลังมามากมายทว่าผมไม่สน ไม่รู้สิ…มั่นใจว่ามันต้องมาอะ เราต่างต้องการกันและกันอยู่แล้ว แค่ความคิดมันไม่มีเสียงเฉยๆ

            แล้วมันก็มาจริงๆ ม็อบมายืนรอผมที่รถ ก่อนที่ผมจะเปิดประตูให้เขาแล้วขับออกไป ตลอดทางเราเงียบกันมาตลอด กระทั่งผมเลี้ยวไปที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เราเงียบกันจนกระทั่งขึ้นมาถึงห้อง ผมโยนข้าวของลงพื้น แล้วหันไปพูดกับเขาว่า “อาบน้ำด้วยกันไหม ?”

            “นี่…ไม่รู้เลยนะว่ามึงเป็นคนแบบนี้”

            “หื่นเหรอ ? ก็บอกแล้วไงว่าหื่น เพราะงั้นก็…กูจะเข้าไปอาบน้ำ ถ้ามึงไม่พร้อมออกไปได้ตลอดเวลา เรียกแกรบได้เลย เดี๋ยวจ่ายให้”

            “กูไม่ได้มาที่นี่เพื่อหนีไปนะ…”

            “ดี…งั้นก็ไปอาบน้ำด้วยกัน” พูดจบผมก็แก้ผ้าล่อนจ้อนทันที เรียกว่าเป็นการเปิดเกมอ่อยที่ดี แต่ผมก็ต้องบอกก่อนว่าที่ผ่านมาผมก็ไม่ได้ทำแบบนี้กับใคร เพราะชอบมันเลยไม่ได้อยากผูกพันกับใคร เลือกที่จะชั่วคราวกับคนที่ผ่านมามากกว่า แต่นี่กับคนที่ชอบ ผมจะหยุดได้ไงล่ะ ถูกไหมครับ ?

            ม็อบค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออกช้าๆ จนเหลือเพียงกางเกงในตัวเดียวแล้วเดินตามผมเข้ามา แต่ผมดูแล้วมันขัดตาชะมัด เลยเดินไปหามัน แล้วค่อยๆ ถอดกางเกงในของมันลงช้าๆ โดยที่มันก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรเลย ผมย่อตัวลงช้าๆ ขณะที่มันค่อยๆ ยกขาขึ้นทีละข้าง ทุกๆ อย่างมันรวดเร็ว แต่สำหรับผมไม่หรอก ผมรอเวลานี้มานานแล้ว ผมที่คุกเข่าลงแล้วถอดกางเกงให้เขาตอนนั้นไม่รอช้าอีกแล้ว ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ส่วนอ่อนไหวนั้น แล้วยกมือจับเอวของเขาเอาไว้ ก่อนจะใช้ลิ้นตวัดส่วนที่อ่อนไหวนั้นเข้ามาดูดอมทันที

            “กะ กิต อื๊อ….”

            ผมค่อยๆ อมให้เขาอย่างช้าๆ ภายในปากที่รับส่วนนั้นเข้ามากระหวัดเกี่ยวไปมาจนแก่นกายของเขาเริ่มแข็ง จึงค่อยๆ ใช้ริมฝีปากนั้นรูดรั้งจนส่วนปลายเปิดขึ้นภายในริมฝีปาก แล้วลงน้ำหนักในการดูดดุนทันทีโดยที่ม็อบไม่มีท่าที่ปัดป้องเลย

            “ชอบมึงนะ…” ผมพูด แล้วชักให้เขาด้วยมือ “มันไม่เร็วไปหรอก สำหรับคนที่รอมึงมานานขนาดนี้”

            “อะ…อืม ชอบเหมือนกัน”

            “คืนนี้ทำกันนะ…”

            เขานิ่งไปวูบหนึ่ง “อืม…มาทำกันเถอะ” แล้วนั่นก็เป็นรอยยิ้มแรกที่เห็นวันนี้ เขาดูผ่อนคลายมากกว่าเดิมแล้ว ผมเลยยืนขึ้นแล้วดึงตัวเข้าไปในห้องน้ำทันที