เรื่องเล่าเกย์ ล่อลวง รัก ตอนแรก

               มันอาจจะแปลกๆ หน่อย ถ้าหากว่าคุณเคยฟังเคยอ่านเรื่องราวของผมที่เคยเขียนเอาไว้ในเรื่อง “ล่อลวง” มันเป็นประสบการณ์ที่ทั้งแค้นทั้งเสียว จนไม่รู้ว่าจะจัดการกับตัวเองยังไง คุณอาจจะมองว่าผมแปลก แต่ผมไม่ได้มองตัวเองแบบนั้น และถ้าคุณยังไม่เคยรับฟังเรื่องราวของผม มันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรนักที่จะกลับไปอ่าน แต่ถ้าไม่อยาก ผมก็จะเล่าให้ฟังคร่าวๆ ครอบครัวของผมเป็นไปด้วยความสุข มีพ่อ แม่ ลูก เป็นแบบนี้มาตลอด ทันทีที่พ่อมีผม ก็อยากจะให้ความรักเต็มที่ พ่อตัดสินใจทำหมันทันทีและครองรักมากว่า20 ปี กับแม่ จนตอนนี้ผมกำลังขึ้นม.6

               แต่แล้วชีวิตก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อจู่ๆ พ่อก็เปลี่ยนไป เพราะว่าพ่อบอกเลิกแม่ เพียงเพราะได้เจอกับเด็กสาวที่อายุมากกว่าผมนิดเดียว เธอเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัทของพ่อ นั่นหมายความว่า ตอนที่พ่อแม่คบกัน คนๆ นั้นเพิ่งเกิด แต่กลับมาทำตัวเป็นคนที่ทำลายครอบครัวคนอื่น แล้วก็ถึงจุดไต้ตำตอ ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้หญิงคนนั้นเช่าแมนชั่นอยู่ที่เดียวกับผม และแอบได้เสียมากับพ่อหลายต่อหลายครั้งแล้ว น่าจะนานกว่า 4-5 ปีด้วยซ้ำ นั่นหมายความว่าพ่อหักหลังแม่และผมมานานมากๆ ซ้ำแม่ของผู้หญิงคนนั้นก็ยังเห็นดีเห็นงามด้วย ผมเลยอยากจะเอาคืน ด้วยการล่อลวงน้องชายของบ้านนั้นมาเพื่อจัดการยัดเยียดความเป็นผัวให้มันซะ แล้วถ่ายคลิปไว้ประจาน ซึ่งแน่นอนว่ามันง่ายมาก เพราะว่าอั๋นหลงรักผมเข้าเต็มเปา แล้วผมก็ได้รู้ว่าบ้านหลังนั้น อยากมีหลายแล้ว แต่พ่อของผมเป็นหมัน…และแน่นอนว่าลูกชาย ความหวังเดียวของบ้านก็จะไม่มีหลานให้เหมือนกันนั่นแหละ

               ไม่ว่าใครก็ตามที่ทำให้ครอบครัวผมพัง ผมก็จะพังมันเหมือนกัน ไม่ได้อยากได้พ่อกลับมาแล้วในตอนนี้

               ผมอยากมองดูนรกมากกว่า

               ทันทีที่ผมย้ายบ้าน ผมก็ไม่ได้ติดต่อใดๆ กับอั๋นอีกเลย แม้ว่าจะรู้สึกเหมือนคิดถึงหน่อยๆ ก็ตามที ผมทำได้แค่แอบตามข่าวเรื่องพ่อห่างๆ และตอนนั้นเองผมก็ได้ส่งวีดีโอที่มีการตัดเสียงตัวเองทิ้งแล้วส่งไปให้ที่บ้านหลังนั้น แล้วแอบมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ ปรากฏว่าเกิดเสียงทะเลาะเบาะแว้งดังขึ้น พร้อมกับอั๋นที่วิ่งลงมาจากแมนชั่นในสภาพดูไม่ได้เลย เขาหัวแตก และใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เขาวิ่งมาเจอผมที่ยืนอยู่ไกล

               “พี่ครับ…”

               ผมเลือกที่จะเดินกึ่งวิ่งหนีออกมา แต่เจ้าอั๋นก็วิ่งตามมาเสียก่อน เขากอดผมไว้ขณะที่ผมสะบัดออก

               “ทำไมพี่ทำกับผมแบบนี้…”

               ผมหันกลับไป “แล้วทำไมพี่มึงทำกับครอบครัวกูแบบนี้ พี่มึง…รู้ทั้งรู้ว่าเขามีลูกมีเมียก็ยังจะเอา แม่มึง ทั้งๆ ที่รู้ว่าลูกไปเป็นชู้ผัวชาวบ้าน ก็ยังไม่ว่าอะไรสักคำ…”

               “เลย…เลยมาลงที่ผม”

               “เพราะมึงคือจุดอ่อนไง…ถ้าอสูรสองแม่ลูกนั่นยังไม่หยุด คลิปมึงว่อนเน็ตแน่”  ผมสาบานว่าไม่ได้ต้องการเอาพ่อคืนมา ผมเกลียดเขาไปแล้ว แต่เกลียดการที่เขามีความสุขมากกว่าหลายพันเท่า

               “ผมไม่ใช่ลูกเขา” คำพูดของอั๋นทำเอาผมชะงัก “ผมไม่ใช่น้องเขา ผมเป็นลูกติดพ่อ พ่อที่ตายไปหลายปีแล้ว เขาไม่ได้รักผมเลยสักนิด ไม่เลย” อั๋นพูดไปก็น้ำตาไหลริน

               “……”

               “พี่คิดว่าผมได้ความรักเหรอ คิดว่าผมได้ความอบอุ่นเหรอ ผมอยู่เพราะว่าเขาต้องอยู่ ถ้าผมไม่อยู่ มรดกจากพ่อจะไม่ได้เป็นของเขาเลย แล้ววันนี้เขาก็ไล่ผมออกมา เพราะผมทำให้ครอบครัวด่างพร้อย ผมโคตรอยากจะเกลียดพี่เลย แต่ผมก็ออกมาจากตรงนั้นแล้ว ผมโคตรอยากจะโกรธพี่เลย…เพราะผมคิดว่าความรักจากพี่มันจะจริง ทั้งๆ ที่ความจริงมันก็ตอแหลทั้งนั้น โลกนี้แม่งตอแหล”

               ผิด…ผมรู้สึกผิดอย่างไม่รู้จะพูดอะไร ทั้งๆ ที่คิดว่ามันจะทำให้คนที่ผมเกลียดเจ็บช้ำ แต่กลายเป็นว่ามันดันทำให้คนๆ หนึ่งเจ็บช้ำโดยไม่ได้มีผลอะไรดีขึ้นมาเลย คนพวกนั้นไม่ได้รู้สึกด้วยซ้ำ

               “ผมมีแค่กระเป๋าใบเดียว ผมแม่งเหลือแค่นี้อะ…มันควรมีกระเป๋าใบนี้และพี่อยู่กับผมป่าววะ ผมพูดว่ารักพี่ แม่งจริงนะ แล้วไอ้ที่บอกว่ารู้สึกดีกับผม ไอ้ที่พี่นอนกับผม เอากับผม…อย่างไหนจริงบ้างวะ”

               ผมดึงมันเข้ามากอดเงียบๆ  ยิ่งได้รับสัมผัส มันก็ยิ่งร้องไห้ฟูมฟายออกมา ผมไม่มีคำพูดอื่นเลย รู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้มีค่าอะไร ไม่ได้มีความสุข เวลาที่เห็นใครเจ็บปวด มันไม่เห็นจะมีความสุขเลย ทั้งๆ ที่คิดว่าเราจะสามารถสะใจได้มากกว่านี้ ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว ผมทำไม่ได้ ผมไม่ได้เป็นปีศาจ…ผมไม่เหมือนพ่อ

               “ขอโทษ…พี่ขอโทษนะ…พี่ผิดเอง พี่ผิด”

               เขาร้องไห้อยู่อย่างนั้นอีกนาน กว่าเขาจะเงียบลง ผมพาเขาไปหาหมอ แล้วจึงพาเขามาที่บ้าน แม่นั่งอยู่ตรงโต๊ะกับข้าว เธองงๆ ที่ผมมากับอั๋น อั๋นเองก็ชะงัก ยกมือไหว้แบบกล้าๆ กลัวๆ

               “แฟนผม…” ผมบอกแบบนั้น บอกไปตรงๆ เลย แล้วดึงมืออั๋นมาจับไว้ เขาควรได้รับความรัก การยอมรับ และอย่างน้อยผมก็ควรตอบแทนอะไรเขาสักอย่าง “เขาชื่ออั๋นครับ”

               “ทำไมหนูไม่บอกแม่ล่ะลูก…”

               “คิดว่ารออีกสักหน่อยถึงจะบอกครับ”

               “คือผม…” อั๋นกำลังจะพูดอะไรสักอย่าง แต่แม่แทรกขึ้นมาก่อน

               “ไม่ได้การแล้ว แม่ซื้อหมี่เกี๊ยวมาสองห่อ” เธอพูดแล้วเดินมาจูงมืออั๋นไปนั่ง “นั่งตรงนี้นะลูก รอแม่แป๊บเดียว เดี๋ยวแม่ไปซื้อเพิ่มก่อนนะ” พูดจบก็หันมาตาเขียวใส่ผม “ไม่น่ารักเลยนะ”

               “เอาแม่!”

               แม่ไม่รอฟังอะไรเลย สุดท้ายก็วิ่งลิ่วออกไปสตาร์ทรถแล้วขับออกไปหน้าปากซอยทันที เหลือแค่เพียงผม ที่ยืนมองอั๋นซึ่งนั่งนิ่งๆ ก่อนจะน้ำตาไหลออกมาเบาๆ

               “อย่าร้องเลย” ผมปลอบ “เก็บน้ำตาไว้ไหลตอนที่ของพี่มันเข้าไปสุดคอดีกว่า”

               “พี่” เขาพูดแล้วฟาดแขนผมอย่างแรง ก่อนที่จะปล่อยให้เขาร้องไห้ต่อไป เพราะเขาบอกว่ารู้สึกเหมือนส่วนที่ขาดหายนั้นถูกเติมเต็มแล้ว

               “อั๋น…” ผมเรียกเขา ขณะที่ยังจับมือนั้นอยู่ แล้วโบกมือลาแม่ที่ขับรถออกไป กลับไปที่บ้านพักของแม่ จริงๆ แม่มาอยู่ที่นี่ได้ แต่แม่บอกรอเอามัดจำคืน เลยต้องอยู่ให้ครบเดือนก่อน

               “ครับ…”

               “แม่ไปแล้ว” ผมพูดแล้วยิ้ม “มากันเถอะ”

               “หัวผมเพิ่งแตกนะ” เขาทำหน้ามุ่ย

               “พี่ไม่ได้จับหัวอั๋นโขกกำแพงสักหน่อย…พี่แค่จะ…ยัดเยียดความเป็นผัวให้อั๋นน่ะ”

               จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบบบบ จ๊วบ…

               ผมนอนหงายสบายๆ สองมือประคองศีรษะเอาไว้ แยกขาเล็กน้อยพอให้ร่างเล็กๆ ของเขานั้นสอดสวมเข้ามาแล้วก้มหน้าอมแก่นกายของผมอย่างแผ่วเบา อ่อนหวาน และต่อเนื่อง ริมฝีปากนุ่มๆ ของเขาครอบรัดแก่นกายไว้แน่นแล้วดูดอย่างต่อเนื่อง ยกหน้าขึ้นลงเป็นจังหวะ มือที่กำส่วนลำโคนอยู่ก็ค่อยๆ ชักและหมุนมือไปด้วย ก่อนจะดูดดุนเน้นที่ส่วนหัวและรูเสียวส่วนปลายอย่างต่อเนื่อง

               ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ…

               จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบบบ

               “อึกกกก ซี้ดดดดด อาห์ ซี้ดดดดด ดูยยยยย…” ผมวางมือบนหัวเขา แล้วขยับไปตามจังหวะของเขาอย่างแผ่วเบา ไม่ได้กด แค่ลูบไล้เส้นผมอ่อนนุ่มของเขาเฉยๆ “อูยยยย เสียว…ดูดเก่งขึ้นเยอะเลยนะ”

               อั๋นเหลือบตามองผมแล้วยิ้ม ก่อนจะคายแก่นกายของผมแล้วเริ่มจูบไล้จากหน้าท้องขึ้นมาที่หัวนม ก่อนจะฝากรอยแดงไว้ที่คอผมหลายต่อหลายรอย “ตาผมเอาคืนแล้วนะ…”

               “ได้เต็มที่เลยครับเมียจ๋า”

               “ครั้งนี้ตั้งกล้องไหม ?”

               “ไม่” ผมส่ายหน้า “ไม่มีแล้ว ไม่มีอะไรในใจเลย ตอนนี้…” ผมยิ้ม “มีแต่ความสุข”

               พูดจบก็ดึงร่างของเขาเข้ามาจูบอีกครั้ง ก่อนที่จะขยับลงไปข้างล่าง แล้วใช้ปลายลิ้นตวัดแก่นกายที่แนบร่างอยู่ขึ้นไปดูดดุนอย่างต่อเนื่อง พร้อมทั้งแรงดูดดุนที่หนักกว่าเดิม

               “อะ อ๊ะ อ๊ะ…อะ อั๋นน…ซี้ดดด เสียว ดูดเลย แรงๆ แรงๆ เลย แบบนั้นแหล อ๊ะ อ๊า…”

               จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบบบ

               ให้ตายเถอะ ครั้งนี้เขาทำดีเอาตายจริงๆ เรียกได้ว่าผมเสียวจนดิ้นพล่านไปรอบเตียงเลย จนไม่สามารถทัดทานได้ มันจะเสร็จเสียก่อนสิแบบนี้ เลยจัดการลุกขึ้นมาแล้วจับเขาโยนลงบนเตียง

               ร่างของเขาเด้งอยู่บนเตียง แล้วมองผมด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ “มาสิครับ…”

               “น้อมรับคำขอ…เด็กน้อย”