
ไม่ได้กลับมาที่นี่ก็เกือบสิบปีแล้ว ตั้งแต่เรียนจบไป โรงเรียนของผมเป็นโรงเรียนมัธยมที่ไม่ได้ใหญ่มากนัก แล้วนี่ก็เป็นงานเลี้ยงรุ่นครั้งแรกอีกด้วย นั่นก็เพราะว่าอาจารย์ท่านหนึ่งกำลังจะเกษียณ เป็นอาจารย์ที่อยู่คู่กับโรงเรียนนี้มาตั้งแต่ก่อตั้ง นั่นจึงทำให้ทางผอ.นั้นวางโครงการที่จะจัดงานเลี้ยงเกษียณให้อาจารย์ และเป็นการรวมเอาศิษย์เก่าทุกๆ รุ่นมารวมตัวกันด้วยเพื่อเป็นการอำลาอาจารย์ท่านนี้ไปด้วยในตัว และที่แห่งนี้ทำให้ผมได้เจอเขาอีกครั้ง
“ริว” รุ่นน้องที่หายหน้าจากไปหลายปี จำได้ว่าตอนนั้นที่เรียนด้วยกัน ผมเรียนม.3 เขาเข้ามาเรียนที่นี่เป็นเด็กใหม่ ม.1 หน้าตาน่ารัก หัวเกรียนๆ ชอบตัดสกิลเฮ้ดมากกว่าทรงนักเรียน ผิวขาว ร่างสูงโปรง เป็นนักกีฬา และมีทักษะที่ค่อนข้างโดดเด่น ด้วยความที่เขามาอยู่ชมรมดุริยางค์ และเล่นเครื่องดนตรีเดียวกัน ผมเลยได้มีช่วงเวลาที่ได้ผูกพันและสนิทกันค่อนข้างมาก ด้วยความที่เขายังเด็กและน่ารัก ทำให้ผมเองที่โตกว่าในตอนนั้นได้รับความสนิทสนมกับเขาอย่างเต็มที่ จนทำให้รู้สึกไหวหวั่นกับไอ้เด็กคนนี้ไปเสียแล้ว ตาชั้นเดียวคมกริบเหมือนเยี่ยว เวลายิ้มโคตรจะมีเสน่ห์ เขาไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก แม้จะไม่ได้เจอกันเกือบ 10 ปีแล้ว แต่มันก็ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวระหว่างเราที่เกิดขึ้นตอนสมัยเรียนได้
มันเป็นเรื่องราวของเด็กมัธยมที่อาจจะไม่ได้รู้ความอะไร แต่ผมไม่ได้ต้องการให้ใครมาตัดสินว่ามันถูกหรือผิด มันคือความรู้สึกจริงๆ จากผม ไม่ว่าใครจะมองว่ามันฉาบฉวยมากมายขนาดไหนก็ตามที ในคืนหนึ่ง ก่อนแข่งขันกีฬากลุ่ม วงดุริยางค์ของเราโดนครูนัดมารวมตัวกันเพื่อซ้อมสวนสนาม นั่นทำให้เราซ้อมกันจนดึก และอาจารย์ก็ได้ส่งใบขออนุญาตแล้ว ว่าให้พวกเรานอนที่นี่ เพื่อซ้อมอย่างเต็มที่ในวันสุดท้าย สำหรับผมเองก็อยากทำให้เต็มที่ เพราะมันคือกิจกรรมสุดท้ายก่อนเรียนจบ อยากเป็นหน้าเป็นตาให้โรงเรียนเช่นกัน ในฐานะรุ่นพี่
เราซ้อมกันจนราวๆ สองทุ่ม ก่อนจะเลิกซ้อม แล้วจึงแยกย้ายไปอาบน้ำ แต่ตอนที่ผมกำลังจะไปห้องน้ำนั้น ริวก็ดึงเสื้อผมไว้แล้วพูดว่า “อาบน้ำกับริวดิพี่”
ผมงงๆ อยู่เหมือนกัน ม.1 ก็ไม่ใช่เด็กแล้ว ถึงจะยังไม่โตก็เถอะ ยังไม่กล้าอาบน้ำคนเดียวเหรอ คำเฉลยทำเอาผมหลุดขำ เพราะมันดันไปฟังเรื่องเล่าจากเพื่อนๆ ที่เป็นตำนานโรงเรียนที่เอาไว้แกงนักเรียน ว่าเคยมีนักเรียนมาผูกคอตายที่ห้องน้ำชาย สุดท้าย ผมสองคนก็ต้องไปเบียดกันอยู่ในห้องอาบน้ำที่ไม่ได้ใหญ่มากเท่าไหร่นัก ส่วนผู้หญิงจะได้รับกรรมสิทธิ์ไปอาบที่บ้านพักครูหลังโรงเรียนนั่นเอง
ผมไม่รู้ว่าผมชอบไอ้เด็กนี่ตรงไหนนักหนา แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นชัดเลยก็คือหน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก ผิวขาว ตอนนี้เขาบอกว่าเริ่มฝึกวิ่ง เพราะว่าอยากแข่งวิ่งให้โรงเรียน ทำให้หน้าท้องเรียบๆ นั้นเริ่มเป็นลอนกล้ามเนื้อ ในระหว่างที่อาบน้ำอยู่ เขาก็เอามือมาลูบท้องผม เล่นเอาเสียวสันหลังวาบเลย
“ทำไงให้กล้ามชัดๆ แบบนี้อะ…ริวอิจฉาพี่จัง”
“ออกกำลังกายนั่นแหละ” ผมตอบแล้วหันหนี ให้ตายเถอะ…แค่โดนสัมผัสแค่นี้ผมก็…แข็งแล้ว
“หันหนีทำไมอ่ะ อายเหรอ ไม่อยากให้จับเหรอ ?” เขายังเซ้าซี้
“เปล่า…”
“เปล่าก็หันมาดิ…” เขาจับตัวผมให้หมุนไปหา นั่นทำให้ในเวลานี้ แก่นกายของผมที่แข็งตัวขึ้นมาก็ตุงในชั้นในตัวบางสีอ่อน ซึ่งเมื่อมันเปียกก็สามารถมองเห็นรูปร่างของมันได้ค่อนข้างชัดเจน ผมไม่ได้เตรียมมาอ่อยมัน แต่ว่าไม่ได้คิดว่าต้องอาบน้ำร่วมกับใคร เลยไม่ได้เตรียมการสำหรับเรื่องนี้
ริวจ้องส่วนนั้นอยู่หลายวินาที ผมเองก็นิ่งจนไม่รู้ว่าจะยังไง ทว่าในวินาทีนั้น มือของเขาก็เอื้อมมือลูบสัมผัสอย่างแผ่วเบา แล้วเงยหน้ามองผม “ใหญ่จัง…”
วินาทีนั้นผมรีบเปิดน้ำก๊อกกลบเสียงของเขาทันที ก่อนที่ริวจะค่อยๆ ดึงกางเกงในผมลงช้าๆ ซึ่งผมเองก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แบบนี้ไม่ได้รังเกียจกันแน่ๆ ผมเลยจัดการถอดมันออกซะ เพราะใส่ก็เหมือนไม่ได้ใส่ซะงั้น จนในที่สุด แก่นกายของผมก็มีพื้นที่ที่จะผงาดตรงตรงขึ้นมา แม้ว่ามันจะยังไม่ได้เท่าของผู้ใหญ่ แต่มันก็ไม่ได้เล็กแล้วละ ผมออกกำลังกายให้มันทุกๆ วัน ก่อนที่ผมจะคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ลูบไล้หน้าท้องของริว แล้วเกี่ยวกางเกงในเขาลงช้าๆ
แก่นกายของเขาเองก็เริ่มแข็งเหมือนกัน แม้ว่าจะยังไม่มีขน แต่หัวก็เปิดแล้ว ขนาดก็เริ่มใหญ่ขึ้นเหมือนเด็กกำลังจะโต เขายกขาสลับข้างเพื่อให้ผมถอดกางเกงในให้เขาอย่างไม่ต้องพูดจาอะไรกัน ก่อนที่ผมจะกำแก่นกายนั้นแล้วชักให้เขาทันที
“อื๊อ…อื๊อ…เบาๆ ครับ” เขาพูด ยกมือวางบนบ่าของผม แต่ก็ไม่ได้ห้าม ผมค่อยเคลื่อนมือที่กำแก่นกายนั้นแน่นแล้วขยับเข้าออก ก่อนจะเงยหน้ามองเขา ใบหน้าของเขาตอนนี้คงเต็มไปด้วยอารมณ์กำหนัด และความอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็ก ใบหน้าที่มองมาที่ผมเขาเขิน และตึงเครียดในบางขณะ เหมือนเขาจะรู้จักความเสียวแล้ว ผมเลยรีบชักให้เขาเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนริวเผลอครางออกมา โดยที่มีเสียงของน้ำที่ไหลลงอ่างนั้นกลบทุกๆ อย่าง
ก่อนที่ผมจะเอื้อมมืออ้อมไปสัมผัสบั้นท้ายของเขา แล้วดันร่างนั้นให้เข้ามาหาผมช้าๆ แล้วอ้าปากรับแก่นกายนั้นมาอมทันที ราวกับว่าอารมณ์มันไม่สามารถหยุดได้อีกแล้ว ผมจับร่างของเขาโยกเข้าออกพร้อมๆ กับการเคลื่อนใบหน้าออกเข้าสลับกันไปอย่างเร็วรี่ ปากก็ดูดดุนแก่นกายนั้นอย่างแรง แล้ววนลิ้นไปรอบๆ พร้อมกับเสียงดูดดันที่ดังแทรกกับสายน้ำ
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบบบ…
“ซี้ดดดด อึ๊กกกก อื๊ออออออออ” เขาจับบ่าผมเอาไว้แน่นแล้วจิกมือลงมา ก่อนที่จะกระแทกปากของผมด้วยตัวเขาเอง ริวหลับตาแน่นแล้วปล่อยร่างกายไปตามอารมณ์และจังหวะของตัวเอง จนกระทั่งเขาเสร็จสม นักรักแตกกระจายอยู่ในปากของผม รสหวานนั้นทำให้ผมรีบกลืนและดูดดุนมันอย่างทันที จนเขาเสียวทนไม่ไหวทรุดตัวนั่งลงกับพื้น…แล้วนั่นก็เป็นครั้งแรกที่ผมดึงเขาเข้ามาจูบโดยไม่ได้รับการปฏิเสธใดๆ รวมทั้งคืนนั้น ผมก็ได้นอนกอดเขาทั้งคืน โดยที่ไม่รู้เลย ว่าทำไม ทั้งๆ ที่เรามีความสุขขนาดนั้น แต่หลังจากจากจบกีฬากลุ่ม กระทั่งสอบปลายภาคในเดือนต่อมาและปิดเทอม…เขาเอาแต่หนีหน้าผมไปราวกับว่าไม่เคยได้อยู่ข้างกันมาก่อน กระทั่งวันที่ผมทเรียนจบเขาก็ไม่แม้แต่จะมาร่วมยินดีกับผม
จนกระทั่งคืนนี้ ในงานเลี้ยงรุ่น เขาเดินเข้ามาหาผม ยกแก้วเบียร์ขึ้นแล้วยิ้ม เขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ยังคงหล่อและน่ารักเหมือนเดิม ยิ่งโตก็ยิ่งหล่อ เขาเดินเข้ามาชนแก้วกับผม แล้วพูดขึ้นมาว่า “สวัสดีครับ…ได้เจอกันสักที”
“สะ…สวัสดี”
“ลืมมันหรือยังครับ”
“ไม่…” ผมปฏิเสธ “ไม่ลืม”
(เพื่อน) ประสบการณ์เกย์ ฝึกงาน
(เพื่อน) ประสบการณ์เกย์ ฝึกงาน